شهید محمدرضا تورجیزاده به حضرت زهرا (سلام الله علیها) علاقه وافری داشت و در غالب مداحیهایش از مصائب ایشان میخواند. همچنین وصیت نمود که بر روی سنگ قبرش بنویسند: یا زهرا.
به نماز اول وقت اهمیت فراوانی میداد. قرآن کریم را بسیار تلاوت میکرد. همیشه دو ساعت قبل از نماز صبح به راز و نیاز میپرداخت. صدای گریههایش بعضا موجب بیدار شدن دیگران میشد. این عبادت و راز و نیاز با معبود تا طلوع آفتاب ادامه داشت.
در جبهه بارها مجروح شد به گونهای که در میان دوستان به شهید زنده معروف شد و هر بار پیش از بهبودی کامل، باز به جبهه عزیمت کرد.
سرانجام این مجاهد خستگیناپذیر در 05/02/1366 در ارتفاعات شهر بانه کردستان در ساعت 7:33 دقیقه صبح، حین فرماندهی گردان یا زهرا در سنگر فرماندهی به شهادت رسید.
جراحتی که موجب شهادتش شد همچون حضرت زهرا (سلام الله علیها) بود: جراحاتی بر پهلو و بازو و ترکشهایی مانند تازیانه بر کمرش.